سرقت ادبی چیست؟ بحث در مورد سرقت ادبی مدت هاست که موضوع داغ محافل علمی بوده است. تعريف سرقت ادبي عبارت است از كپي كردن كار، عقايد يا كلمات شخص ديگر بدون اعتبار مناسب. در مجامع علمی، این یک تخلف جدی دانشگاهی تلقی می شود که اصول اساسی یادگیری علمی را نقض می کند. هدف این مقاله بررسی سرقت علمی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راه های پیشگیری از آن است.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. دانشمندان معمولاً انواع زیر را مرتکب سرقت ادبی می‌شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
وقتی کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی و جایگذاری می کند بدون اینکه اعتبار مناسبی برای نویسنده اصلی قائل شود، به عنوان سرقت علمی مستقیم شناخته می شود. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. علاوه بر این، سرقت ادبی مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که محقق از تصاویر یا ارقام بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده کند. محققان علاوه بر اعتبارسنجی مناسب همه منابع، باید در صورت نیاز مجوز دریافت کنند.
2. سرقت ادبی از خود
عمل خود دزدی سرقت ادبی عمل استفاده مجدد از آثار منتشر شده قبلی بدون استناد یا مجوز مناسب است. ممکن است شما این را به عنوان سرقت ادبی ندانید، اما همچنان غیراخلاقی است و می تواند منجر به رد شدن کار شما شود.
راه‌های مختلفی برای سرقت ادبی وجود دارد، از جمله ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه‌ای که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کند. خطی وجود دارد که قبلاً منتشر شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محقق باید از استناد صحیح به نشریات قبلی اطمینان حاصل کند و در صورت لزوم مجوز کسب کند. تحقیقات و ایده های ارائه شده در نشریات جدید نیز باید اصیل باشند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. هنوز سرقت ادبی وجود دارد، زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شود، حتی اگر اثر متفاوت به نظر برسد.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
پژوهشگران باید از کلمات خود استفاده کنند و در ارائه نظرات و کارهای دیگران از همه منابع به درستی استفاده کنند. برای محققین مهم است که هنگام ترجمه متون اصلی، معنی آنها را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی به ترکیب منابع متعدد و ایجاد یک سند جدید بدون استناد صحیح به آنها اشاره دارد. به دلیل اعتبار نادرست ایده ها و آثار نویسنده اصلی، همچنان سرقت علمی محسوب می شود.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
یک محقق باید به درستی به همه منابع اعتبار دهد و هنگام ایجاد یک سند جدید از کلمات خود استفاده کند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید به همه منابع به درستی استناد کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
مقالات با سرقت ادبی به عنوان یک نتیجه
هنگامی که دانشمندان در مقالات خود سرقت ادبی می کنند، ممکن است عواقب شدیدی را متحمل شوند. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی احتمالاً منجر به رد کامل نسخه خطی خواهد شد. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. همچنین می‌تواند از نظر مالی بر محققان تأثیر بگذارد و ادامه تحقیقات آنها را پس از رد نسخه خطی دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
در جامعه علمی، سرقت ادبی می تواند به شدت به اعتبار یک محقق آسیب برساند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. علاوه بر این، یک شهرت آسیب دیده می تواند آینده شغلی یک محقق را تحت تاثیر قرار دهد و چشم انداز او را در آینده محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. محققی که سرقت ادبی می کند ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. این می تواند به شدت به آینده شغلی یک محقق آسیب برساند، که می تواند ویرانگر باشد. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
ایران از سرقت ادبی که یک موضوع دانشگاهی جهانی است مصون نیست. ایران در سال های اخیر گام های متعددی برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی برداشته است. محکومیت سرقت ادبی در ایران می‌تواند منجر به مجازات شدید کسانی شود که مجرم شناخته شوند.
اقدامات متعددی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت علمی در تحقیقات دانشگاهی در حال انجام است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. مجازات با درجه سرقت علمی تعیین می شود. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
در ایران ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات‌های سرقت ادبی است. ابطال مدرک یک محقق می تواند پیامدهای قابل توجهی برای فرصت های شغلی و آینده آنها داشته باشد در صورتی که آنها به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است امکان تعلیق یک محقق به دلیل سرقت ادبی وجود داشته باشد. دسترسی آنها به منابع و منابع مالی ممکن است محدود باشد و در ادامه کار با مشکل مواجه شوند.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. در این مدت اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. شغل و شهرت دانشمندان می تواند تحت تأثیر نامطلوبی قرار گیرد.
penalty
مجازات های فوق ممکن است تمام عواقب سرقت ادبی از جمله جریمه را پوشش ندهند. بر اساس میزان سرقت ادبی جریمه می شود.
پیامدهای قانونی
محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند، در صورتی که توسط قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است با جریمه نقدی و حبس مجازات شوند.
دولت ایران همچنین برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی مستقل (NREC) توسط MSRT با هدف نظارت بر اخلاق در تحقیق ایجاد شده است. محققان می‌توانند از طریق دستورالعمل‌ها و برنامه‌های آموزشی NREC برای ارتقای یکپارچگی تحصیلی حمایت و آموزش دریافت کنند.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در موسسه آنها با استانداردهای اخلاقی مطابقت دارد.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
با Turnitin می‌توانید دستنوشته خود را با پایگاه داده‌ای از آثار منتشر شده و سایر کارهای دانشجویی مقایسه کنید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Turnitin معمولاً توسط دانشگاه ها و ناشران برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. شباهت هایی بین مقالات منتشر شده در این ابزار و نسخه خطی وجود دارد.گزارش سرقت ادبی ایجاد می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
Grammarly سرقت ادبی و همچنین اشتباهات املایی و دستوری را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید دستنوشته خود را با یک پایگاه داده بزرگ از انتشارات منتشر شده مقایسه کنید و هر شباهتی را که پیدا کنید برجسته می کند. محققان و دانشجویان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه نسخه خطی خود با آثار منتشر شده و برجسته کردن هرگونه شباهت تشخیص دهید. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. معمولاً ناشران و صاحبان وب سایت هنگام بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی از Copyscape استفاده می کنند.
iThenticate
ابزار تشخیص سرقت ادبی iThenticate یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. شرکت های انتشاراتی و محققان از iThenticate برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و دانشجویان از DupliChecker استفاده می کنند.
داوران در مجلات علمی از چه ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع به داوران امکان می دهد سرقت ادبی را تشخیص دهند. هنگامی که یک نسخه خطی به دقت بررسی می شود، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و همچنین سرقت ادبی در اشکال دیگر را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران از نرم افزارهایی استفاده می کنند که سرقت ادبی را تشخیص می دهند. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. این نرم افزار با مقایسه نسخه خطی و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید می کند.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. ارجاع در نسخه خطی باید با مراجع ذکر شده در صفحه مرجع مطابقت داشته باشد. به این ترتیب همه منابع به درستی استناد می شوند و هیچ استنادی کم نمی شود.
علاوه بر این، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده به درستی ذکر شده و محتوای استناد شده دقیق است. هرگونه مغایرت ممکن است بازبینان را وادار به بررسی بیشتر برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است یا خیر.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
دانشمندان باید دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌ها را دنبال کنند تا از سرقت ادبی در مقالات علمی خود جلوگیری کنند. چندین راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی وجود دارد، از جمله:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. در پایان مقاله، فهرست منابع موجود است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده در فهرست مرجع ذکر شوند.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. به منظور بررسی تحقیقات خود برای سرقت ادبی، محققان می توانند از انواع ابزارهای آنلاین استفاده کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. این امکان برای محققین وجود دارد که قبل از ارسال دستنوشته خود، با استفاده از چک‌کننده سرقت علمی، سرقت علمی را شناسایی و آن را تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
هنگامی که شما بازنویسی می‌کنید، ایده‌های شخص دیگری را بازگو می‌کنید یا به قول خودتان کار می‌کنید. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. ممکن است سرقت ادبی از طریق بازنویسی بیش از حد دقیق انجام شود، زیرا شامل گرفتن کار شخص دیگری و تغییر کمی ساختار عبارت و کلمات است.
در ترجمه، محققان باید از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. گنجاندن فهرست استناد و منابع درون متنی به درستی کار نویسنده را اعتبار می‌بخشد.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی حق دارند از آثار خود تحت قوانین کپی رایت محافظت کنند. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. یک محقق باید با قوانین و مقررات مربوط به کپی رایت آشنا شود تا از نقض سهوی قوانین جلوگیری کند. برخی از آثار یا فرم ها ممکن است برای استفاده توسط محققان نیاز به مجوز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه آن ها بازنویسی کنند. نقل قول های مستقیم باید در نقل قول با انتساب مناسب به نویسنده اصلی ذکر شوند. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، مستندسازی دقیق منابع ضروری است. محقق باید یک رکورد دقیق از تمام مراجع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه داشته باشد. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. با مستندسازی صحیح همه منابع، محققان می توانند از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
یک محقق باید مطمئن شود که تمام منابع را به درستی اعتبار بخشیده و از سرقت ادبی قبل از ارسال کار خود اجتناب کرده است. نسخه خطی را برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح کنید. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است که ممکن است منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال تحصیلی شود. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
پژوهشگران باید از استنادات مناسب، نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند و آثار خود را به دقت ترجمه کنند، قوانین کپی رایت را بدانند، از کلمات خود استفاده کنند و سوابق دقیقی را برای جلوگیری از سرقت ادبی نگه دارند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. یک نسخه خطی با استفاده از چندین ابزار، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی منابع، برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از یکپارچگی علمی، بررسی می شود.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.